من
همیشه در حال رفتنیم، اختلاف توی هدف هاست؛ بعضیا میرن بدون هدف، بعضیا امیدوارانه میرن، بعضی آدما هدف های یه روزه دارن و بعضیا هم به خاطر رفتن میرن و بعضیا ...
آدمای عجیبن؛ میرن به خاطر رفتن، ولی فکر کنم بیشتر از همه میدونن که چرا میرن ... بیشتر که فکر میکنم میبینم که انگار فرقی نداره براشون که چی میشه تهش، فقط میرن... ولی به چی میخوان برسن؟، نمیدونم. همیشه راضی ان، نه اینکه همه چی دارن یا اینکه خل باشن، نه ، چیزایی رو که دارن میدونن که بسشونه!
گاهی تنهان و گاهی با همه هستن، بعضی وقتا هم احساس تنهایی میکنن، با اینکه خیلی دور و برشون آدم هست. شبها گاهی میمیرن و صبح دوباره به دنیا میان، گاهی از غصه ی تنهایی میترکن، بالشتشون خیس میشه. گاهی هم اینقدر خوشحالن که قبل از خواب برای همه، هر کی که به ذهنشون برسه دعا میکنن. آخ که چقدر آرزو دارن که یکی رو پیدا کنن که درکشون کنه.
لذت بخش ترین لحظه ی عمرشون موقعیه که دوستشون رو بغل میکنن، قلبشون انگار اون لحظه از کار میوفته و هم زمان. همیشه دنبال دوست هستن، ولی نمیدونن که دوستشون کی میتونه باشه، شاید هم تعریفشون از دوست اشتباهه.
زندگی و مردن براشون آسونه اگرچه هردوشون برای آدما سخته. آروم حرف میزنن ، آروم غذا میخورن، آروم راه میرن، آروم هم گریه میکنن، ازین میترسن مزاحم شادی کسی بشن. توی دلشون یه کوه غصه اس، ولی هر چی هست مال خودشون و به کسی نمیدنش. برعکس، اگه یه ذره خوشحال باشن به دوستی که خیلی وقته ندیدنش زنگ میزنن و شادی شون رو باهاش تقسیم میکنن. فضای سینه شون پر از صداس!!
داشتم میگفتم که اکثرا احساس تنهایی میکنن؛ من فکر میکنم به این خاطره که خودشون رو گم کردن؛ آره فکر کنم همین باشه. همیشه هم که دنبال یه دوست هستن، دارن دنبال خودشون میگردن و بنده های خدا خبر ندارن. ولی باز هم صبور میمونن، البته بازم میرن.
همیشه میرن به خاطر رفتن، به همین خاطر سردرگمن، گاهی فکر میکنن که پیداش کردن... باز دو قدم دیگه که برمیدارن مبهوت میشن... ولی بازم میرن...
ای خدایی که مال همه ی آدمای خوب و بد هستی! خودت کمکشون کن، با اینکه گاهی اشتباهی میرن ولی خودت میدونی که بازم برمیگردن. خودتی که دسشون رو میگیری. خدایا میدونم که اول عشق زمینی رو بهشون میچشونی و میسوزونی شون تا اینکه برای عشق خودت آماده بشن، خدایا خودت میدونی که چقدر دلشون تنگه، خودت میدونی که اگه هر چی هم که بشه بازم صبر میکنن و به رحمت تو امیدوارن، خدایا! کارشون رو تو سپردن، ... از غصه نجاتشون بده خدایا!
